నాగావళితీరం

తేట తెలుగు పలికినందుకు ఒంటిపై వాతలు తేలుతున్నాయి అమ్మ,  నాన్న అని పిలుస్తుంటే అవమానాలు మొదలయ్యాయి భాషకు ప్రాణమైన మహా ప్రాణాలు పలకడానికి ప్రాణాలు పోతున్నాయి ఒత్తులు పలకలేక జీవన వత్తులు వెల వెలబోతున్నాయి దీర్ఘాలు చెప్పలేక గుణింతాలు పలకలేక తెలుగు కంటే పరభాష సుఖమని పరవశించి పోతుంటే  ప్రభుత్వాలు కూడా అమ్మ భాషను కాపాడలేక చేతులు ఎత్తేస్తుంటే ఉగాది శుభ కామనలు కూడా స్వభాషలో తెలుపలేకపోతుంటే తెలుగు దినాన్ని కూడా ఆంగ్లవత్సరంలా జరుపుతుంటే ఇక మన తెలుగు జాతికి ఉగాదులు ఎక్కడ ఉషస్సులు ఎక్కడ..? 

  పరిమళాల పచ్చదనం వేపపూల సోయగం పలకరించు కోయిల పరవసించు మనసిలా ఆరు రుచుల కమ్మదనం తెలుగు లోని  తియ్యదనం తెలియజేయు ప్రకృతి పరిణమించు ఆకృతి కాటేసిన ప్రపంచీకరణం వసివాడిన పర్యావరణం మింగబోదు ఉగాదిని ఏనాటికి ఇదే నిజం ఇదే నిజం ముమ్మాటికీ మన భూమి మన జాతి మన తెలుగు మన వెలుగు మన జన్మ మన అమ్మ మన జవం మన జీవం మన సంస్కృతి కావాలి మన ఖ్యాతే జగమంతా జేగంటై మోగాలి