అమ్మా ఎలా కన్నావు నన్ను నన్ను నన్నుగా ఎలా చూపించావు నిన్ను నిన్నుగా చూడలేక నేను నేనుగా బతకలేక వేగిపోతున్న నన్ను ఎలా కన్నావు ఈ భూమిమీద నేను పడ్డప్పుడు నేను ఇలా ఉండాలని అనుకున్నావా అసలు నేను మనిషినేనా పాలు తాగి రోమ్ముగుద్దే నన్ను ఎలా కన్నావు తిన్న అన్నం ముద్దల్లో కూడా విశ్వాసం కురిపించలేని నన్ను ఎలా కన్నావు పట్టుకొని నడిచే వేలుని విరిచే నన్ను ఎలా పెంచావు నడవలేని నిన్ను నీ మానాన వదిలేసే నన్ను ఎలా కన్నావు ఎలా పెంచావు ఈ నేలను ప్రేమించక నీతిగా నడవక నలుగురిలో నవ్వుల పాలయ్యే నన్ను ఎలా కన్నావు ఒక లక్ష్యం లేక ఒక సాధన లేక దేశం పై పడి పెచ్చరిల్లే పెల్లగిల్లే ఈ అతివాదిని ఎలా కన్నావు ఎలా భరిస్తున్నావు అందుకే అమ్మ ధరణీ నీ ప్రేమకు నీ ఓర్పునకు వేన వేల జేజేలు